Η Πετρούπολη σε… κουπόνια εφημερίδας!

Τη Δευτέρα 22 Μαΐου 1933 η εφημερίδα «Εσπερινή» γίνεται ανάρπαστη. Δεν έχει κάποια συνταρακτική αποκάλυψη στην πρώτη σελίδα. Οι περισσότεροι την αγοράζουν για ένα τετραγωνάκι, ένα κουπόνι. Τι αντιπροσωπεύει; Το εισιτήριο στο όνειρο κάθε Αθηναίου – και όχι μόνο – ένα δικό του οικόπεδο, αρχικά, κι ένα σπίτι στη συνέχεια.
Με τριάντα κουπόνια και 50 δραχμές κάθε μήνα το όνειρο μπορεί να πάρει σάρκα και οστά. Αυτά ζητά η «Εσπερινή» από τους αναγνώστες της. Τα κουπόνια και το πενηντάρικο. Τα οικόπεδα βρίσκονται σε μια περιοχή κοντά στα Λιόσια που ονομάζεται «κτήμα Εσπερινής». Ο εκδότης της εφημερίδας ονομάζει την περιοχή Πετρούπολη, όχι από το βραχώδες του εδάφους, αλλά για να τιμήσει τον πατέρα του Πέτρο Γιάνναρο που ίδρυσε την εφημερίδα και του άφησε την περιουσία με την οποία μπορούσε να κάνει ανάλογες «επενδύσεις» στο χώρο του τύπου.
Η οικογένεια Γιάνναρου, πατέρας και γιος, ήταν λάτρεις της Αμερικάνικης δημοσιογραφίας του μεσοπολέμου. Ποτέ δεν άφηναν μια λεπτομέρεια να τους χαλάσει μια ωραία ιστορία. Κι οι δύο δεν έκρυβαν την συμπάθειά τους προς τον εθνικισμό και δήλωναν θαυμαστές του Μουσολίνι, αρχικά και του Χίτλερ αργότερα. Τα δώρα που πρόσφεραν και ο σχετικός κιτρινισμός είχαν χαρίσει στην εφημερίδα τους για περισσότερο από 20 χρόνια την πρώτη κυκλοφορία.
Ο γιος Γιάνναρος μάλιστα είχε προσπαθήσει να ιδρύσει και παραστρατιωτική οργάνωση. Απέτυχε παταγωδώς. Όπως απέτυχε και στην ίδρυση πολιτικού φορέα.
Επιστρέφουμε όμως στα οικόπεδα. Η επιτυχία της προσφοράς «υποχρεώνει» τον Γιάνναρο να αγοράσει 1.000 ακόμη οικόπεδα τα οποία και δίνει στους αναγνώστες της για 30 κουπόνια και 100 δρχ. Μάλιστα προαναγγέλλει στο νέο οικισμό και δύο επαύλεις που θα δοθούν στους σούπερ τυχερούς αναγνώστες.
Ένα χρόνο μετά, το 1934, ο Γιάνναρος που ήδη αρχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα ρευστότητας, μεταβιβάζει την επιχείρηση και τα οικόπεδα που είχαν μείνει αδιάθετα στην εταιρεία «Στέγη του Λαού» η οποία με διάφορες «κομπίνες» πουλά δύο και τρεις φορές το κάθε οικόπεδο αλλάζοντας τους αριθμούς των οικοπέδων στα τοπογραφικά.
Το 1935 η «Εσπερινή» θα κλείσει πνιγμένη στα χρέη, οι δικαιούχοι θα πάρουν τελικά τα οικόπεδα τους πληρώνοντας ένα σεβαστό ποσό και σε δικηγόρους κι ο ίδιος ο Γιάνναρος θα βρει μια θέση στη νεολαία του Μεταξά.

Το καλοκαίρι του 1940, λίγο πριν τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, συνελήφθη από την Ασφάλεια ως ύποπτος πραξικοπήματος Γερμανόφιλων του καθεστώτος.
Κι ενώ η Πετρούπολη θα αρχίσει να αναπτύσσεται στην αρχή ως συνοικισμός, στη συνέχεια Δήμος , ήρθε ο Μεταξάς με ειδικό νόμο να απαγορεύσει τις προσφορές των εφημερίδων. Η πρωτοπόρος του είδους όμως «Εσπερινή» δεν υπήρχε πια. Δεν της ανήκαν ούτε το Μέγαρο της, στη Πλατεία Συντάγματος (Όθωνος και Φιλελλήνων), ούτε τα σύγχρονα πιεστήρια. Καλά καλά κι οι κάτοικοι της Πετρούπολης ξέχασαν το πώς δημιουργήθηκε η περιοχή τους!

Πατήστε εδώ για να επιστρέψετε στην αρχική σελίδα