Τραστ του γέλιου η «ντριμ τιμ» του χιούμορ

Βρισκόμαστε στα 1948, η Ελλάδα έχει ανάγκη το χαμόγελο περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Την Κατοχή την έχει… διαδεχτεί ο Εμφύλιος που δεν έχει λήξει ακόμα. Ενώ όλος ο κόσμος προοδεύει η χώρα βρίσκεται ακόμα σε εμπόλεμη κατάσταση κι η ανασυγκρότηση δεν έχει αρχίσει. Μέσα σε αυτό το κλίμα, την Πρωτομαγιά του 1948 κυκλοφορεί ένα περιοδικό που στόχο έχει να προσφέρει στιγμές χαλάρωσης στους αναγνώστες του. Δεν έχει εκδότη. Οι καλύτεροι γελοιογράφοι της εποχής είναι τα «αφεντικά». Συνδράμουν και οι καλύτεροι ευθυμογράφοι.

Το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους με έντονη πολιτική χροιά, κάτι ασυνήθιστο για τα λαϊκά περιοδικά. Τρούμαν (ΗΠΑ) και Στάλιν (ΕΣΣΔ) απειλούν να «κλέψουν» την καρδιά της Ειρήνης!

Μετρήστε ονόματα: Αρχέλαος (Αντώναρος), Ανδρέας Βλασσόπουλος,  Γιώργος Γκαϊβέλης, Φωκίων Δημητριάδης, Νίκος Καστανάκης, Παύλος Παυλίδης, Σταμάτης Πολενάκης, Ευάγγελος Τερζόπουλος κι αργότερα Μιχάλης Γάλλιας, από πλευράς γελοιογράφων και Αλέκος Σακελλάριος, Δημήτρης Ψαθάς, Νίκος Τσιφόρος, Δημήτρης Γιαννουκάκης, Ασημάκης Γιαλαμάς, Χρήστος Γιαννακόπουλος, Κώστας Πρετεντέρης, αλλά και Γεώργιος Ρούσσος, Νίκος Μαράκης κ.ά

Η ταυτότητα του πρώτου τεύχους

Αρχισυντάκτης ήταν ο Γιώργος Γιαννακόπουλος με υπεύθυνο ύλης τον Αλέκο Μακρόπουλο, αλλά σύντομα διευθυντής ανέλαβε ο έμπειρος σε λαϊκά περιοδικά Απόστολος Μαγγανάρης.

Μελετώντας τα 85 τεύχη του περιοδικού (το τελευταίο κυκλοφόρησε στις 9 Δεκεμβρίου 1949) διαπιστώνει κανείς ανισότητα στις ιστορίες, αλλά και στα σκίτσα. Υπάρχουν κάποια εντυπωσιακά που γίνονται εντυπωσιακότερα με το σπάνιο (εκείνη την εποχή) χρώμα, αλλά και άλλες που δεν χαρακτηρίζονται εμπνευσμένα.

Από τις καινοτομίες του περιοδικού το ένθετο «πώς να γίνεις γελοιογράφος» και το αθηναϊκό κοινωνικό μυθιστόρημα του Γιώργου Ρούσου «Η Ρίτα και οι άνδρες». Εύρημα και ο «κύριος τραστ» που σχολίαζε με το δικό του τρόπο το εξώφυλλο κι αργότερα πέρασε στις μέσα σελίδες.

Σκίτσο του Ευάγγελου Τερζόπουλου που αργότερα έγινε εκδότης πετυχημέναν περιοδικών όπως «Η Γυναίκα» και «Το Φαντάζιο»

Στα πρώτα τεύχη ο Φωκίων Δημητριάδης έκανε σκίτσα των αρχηγών των κομμάτων της εποχής. Στο αρχείο μας έχει σωθεί μόνο το σκίτσο του αρχηγού του Λαϊκού Κόμματος Ντίνου Τσαλδάρη από το δεύτερο τεύχος, στο πρώτο ήταν ο πρωθυπουργός Θεμιστοκλής Σοφούλης.

Σκίτσο του αντιπρόεδρου της κυβέρνησης και αρχηγού του Λαϊκού Κόμματος Κωνσταντίνου Τσαλδάρη στο δεύτερο τεύχος

Από τις σελίδες του περιοδικού ξεκίνησαν πολλοί «τύποι» που σταδιοδρόμησαν σε άλλα περιοδικά όπως το «Ρομάντσο» ή ο «Θησαυρός».

Ενα ακόμη οπισθόφυλλο του Ευάγγελου Τερζόπουλου που πραγματευόταν ένα «λεπτό» θέμα για την εποχή, τις σχέσεις των ελληνίδων με ναύτες του Αμερικάνικου Στόλου

Στο πρώτο τεύχος υπάρχουν ευχαριστίες σε δύο σωματεία τεχνικών τύπου που πλέον δεν υπάρχουν. Στην Ένωση Εργατών Τύπου και στην Συνεργατική Ένωση Τσιγκογράφων Αθηνών.

Ο «Μίστερ Τραστ» ήταν ένα έξυπνο εύρημα για το εξώφυλλο του περιοδικού

Χρόνια αργότερα ο Γιάννης Παπαγεωργίου κυκλοφόρησε με τον ίδιο τίτλο ένα εντελώς διαφορετικό περιοδικό με σχετική επιτυχία.

Στο πρώτο τεύχος βρίσκουμε έξυπνα βιογραφικά των συνεργατών του περιοδικού. Σας τα παρουσιάζουμε ως «εικόνα» της εποχής, αφού οι περισσότεροι έκαναν πολλά περισσότερα στα χρόνια που ακολούθησαν.